បិដក ភាគ ១០ - ទំព័រទី ១៥១

 [​១៥១​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​បាត្រ​ជាច្រើន​ ​តែ​មិនទាន់​មាន​គ្រឿង​រង​ដំ​កល់​ ​ភិក្ខុ​ទុកដាក់​ក្នុង​ទីវាល​ស្រឡះ​។​ ​បាត្រ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​រមៀល​បែក​ខូច​ទៅ​ ​ដោយ​ខ្យល់​កំបុតត្បូង​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​អនុញ្ញាត​គ្រឿង​រង​ ​ដំ​កល់​បាត្រ​^(​១​)​ ​។​
​ [​១៥២​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ដាក់បាត្រ​លើ​ទីបំផុត​ផែនក្តារ​តាំង^{​(​២​)}​ ​។​ ​បាត្រ​ក៏​រមៀល​ ​ទង្គិច​បែក​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវ​ដាក់បាត្រ​លើ​ទីបំផុត​ ​នៃ​ផែនក្តារ​តាំង​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ដាក់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​
​ [​១៥៣​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ដាក់បាត្រ​ក្នុង​ទីបំផុត​នៃ​ថ្នាក់​^{(​៣​)​} ​។​ ​បាត្រ​ក៏​រមៀល​ ​ធ្លាក់​បែក​។​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​។​បេ​។​ ​ព្រះអង្គ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​មិន​ត្រូវ​ដាក់បាត្រ​ក្នុង​ទីបំផុត​ ​នៃ​ថ្នាក់​ទេ​ ​ភិក្ខុ​ណា​ដាក់​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​។​

---

ថយ | ទំព័រទី ១៥១ | បន្ទាប់