[២២៦] ធម៌ជានីវរណៈ និងជានីវរណិយៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជានីវរណៈ និងជានីវរណិយៈ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺពួកនីវរណៈ កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវពួកនីវរណៈ។ មូល បណ្ឌិតគប្បីសួរផងចុះ ពួកខន្ធជានីវរណិយៈ និងជានោនីវរណៈ កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវពួកនីវរណៈ។ មូល បណ្ឌិតគប្បីសួរផងចុះ ពួកនីវរណៈក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវពួកនីវរណៈ។ ធម៌ជានីវរណិយៈ និងជានោនីវរណៈ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជានីវរណិយៈ និងជានោនីវរណៈ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គល នូវទាន …នូវសីល …ធ្វើនូវឧបោសថកម្ម ហើយពិចារណានូវឧបោសថកម្មនោះ ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ទិដ្ឋិ វិចិកិច្ឆា ឧទ្ធច្ចៈ និងទោមនស្ស កើតឡើង ព្រោះប្រារព្ធនូវហេតុនោះ (នូវពួកអំពើ) ដែលខ្លួនសន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន …អំពីឈាន ពួកព្រះអរិយៈ ពិចារណានូវគោត្រភូ នូវវោទានៈ …នូវពួកកិលេស ដែលខ្លួនលះបង់ហើយ …នូវពួកកិលេសដែលខ្លួនសង្កត់សង្កិនហើយ …នូវពួកកិលេស ដែលខ្លួនដកឡើងព្រមហើយ ក្នុងកាលមុន …នូវចក្ខុ …នូវវត្ថុ …នូវពួកខន្ធជានីវរណិយៈ និងជានោនីវរណៈ ថាមិនទៀង …ឃើញច្បាស់ ត្រេកអរ រីករាយ។បេ។ ទោមនស្ស …
