ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល​ក្តី មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល​ក្តី មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល​ផង មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាកុសល​ផង មិនមែន​មាន​វិបាក​ធម៌​ជាប្រក្រតី មិនមែន​ជាអកុសល​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ
ថយ | ទំព័រទី ១៥៧ | បន្ទាប់