[២១១] ធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនប្រកបដោយអទុក្ខមសុខវេទនា អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនប្រកបដោយអទុក្ខមសុខវេទនា ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[២១២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងបច្ច័យទាំងអស់ សុទ្ធតែមានវារៈ៩។
[២១៣] អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ … នូវធម៌មិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី … មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ…។
[២១៤] អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស (មានតណ្ហាជាដើម) កាន់យក ទាំងជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន … អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យក តែជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន … អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យក ទាំងមិនជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន…។
[២១២] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៩ ក្នុងបច្ច័យទាំងអស់ សុទ្ធតែមានវារៈ៩។
នហេតុទុកនវិបាកត្តិកៈ
[២១៣] អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាវិបាក មិនមែនជាហេតុ … នូវធម៌មិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី … មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាមិនមែនវិបាក ទាំងមិនមែនមានវិបាកជាប្រក្រតី មិនមែនជាហេតុ…។
នហេតុទុកនឧបាទិន្នុបាទានិយត្តិកៈ
[២១៤] អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស (មានតណ្ហាជាដើម) កាន់យក ទាំងជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន … អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យក តែជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន … អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាហេតុ ដែលមិនមែនកម្មប្រកបដោយកិលេស មិនកាន់យក ទាំងមិនជាប្រយោជន៍ដល់ឧបាទាន…។