ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំក្តី មិនមែនមានប្រមាណមិនបានក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានសភាពតូចឆ្មារក្តី មិនមែនដល់នូវសភាពធំក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៥។
[៩៤] ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានប្រមាណមិនបាន អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំក្តី មិនមែនមានប្រមាណមិនបានក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៩៥] ធម៌មិនមែនមានសភាពតូចឆ្មារ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានប្រមាណមិនបាន អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ
[៩៤] ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានប្រមាណមិនបាន អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំក្តី មិនមែនមានប្រមាណមិនបានក្តី អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង មានប្រមាណមិនបានផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៩៥] ធម៌មិនមែនមានសភាពតូចឆ្មារ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនដល់នូវសភាពធំ អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌មិនមែនមានប្រមាណមិនបាន អាស្រ័យនូវធម៌មានសភាពតូចឆ្មារផង ដល់នូវសភាពធំផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ