មិនមែនជាកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត ប្រកបដោយហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត ប្រកបដោយហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអកុសល ប្រកបដោយហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត មិនមែនប្រកបដោយហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអកុសល ប្រកបដោយហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុផង មិនមែនជាអព្យាក្រឹត មិនមែនប្រកបដោយហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត ប្រកបដោយហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុផង មិនមែនជាអកុសល មិនមែនប្រកបដោយហេតុផង ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៥៦៧] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
[៥៦៨] ធម៌អព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាមិនមានហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនជាមិនមានហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌
[៥៦៧] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
[៥៦៨] ធម៌អព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនជាមិនមានហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនជាមិនមានហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។ ធម៌ជាអព្យាក្រឹត មិនមានហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌