[១០៩០] ធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនកើតឡើងហើយ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាអកុសល ដែលកើតឡើងហើយ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[១០៩១] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
[១០៩២] ធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត មិនមែនកើតឡើងហើយ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាអព្យាក្រឹត ដែលកើតឡើងហើយ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[១០៩៣] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៧។
អតីតត្តិកៈ ប្រហែលគ្នានឹងឧប្បន្នត្តិកៈដែរ។
[១០៩៤] ធម៌ជាកុសល មានអារម្មណ៍ជាអតីត ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[១០៩៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២១។
[១០៩៦] ធម៌ជាអកុសល មានអារម្មណ៍ជាអតីត ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[១០៩១] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៦។
[១០៩២] ធម៌មិនមែនជាអព្យាក្រឹត មិនមែនកើតឡើងហើយ ជាបច្ច័យនៃធម៌ជាអព្យាក្រឹត ដែលកើតឡើងហើយ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[១០៩៣] ក្នុងអារម្មណប្បច្ច័យ មានវារៈ៧។
អតីតត្តិកៈ ប្រហែលគ្នានឹងឧប្បន្នត្តិកៈដែរ។
នអតីតារម្មណត្តិកនកុសលត្តិកៈ
អតីតារម្មណត្តិកកុសលត្តិកៈ
[១០៩៤] ធម៌ជាកុសល មានអារម្មណ៍ជាអតីត ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[១០៩៥] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ២១។
[១០៩៦] ធម៌ជាអកុសល មានអារម្មណ៍ជាអតីត ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាអកុសល មិនមែនមានអារម្មណ៍ជាអតីត ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។