[៣៨៦] ធម៌ជាហេតុ ប្រមាណមិនបាន ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនជាប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៨៧] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៨៨] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៨៩] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៩០] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពធំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពធំ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៩១] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៩២] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍រកប្រមាណមិនបាន ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍រកប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៩៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៨៧] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
នហេតុទុកនបរិត្តារម្មណត្តិកៈ
ហេតុទុកបរិត្តារម្មណត្តិកៈ
[៣៨៨] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍តូចឆ្មារ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៨៩] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៩០] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពធំ ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍ដល់នូវសភាពធំ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៩១] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។
[៣៩២] ធម៌ជាហេតុ មានអារម្មណ៍រកប្រមាណមិនបាន ពឹងផ្អែកនឹងធម៌មិនមែនជាហេតុ មិនមែនមានអារម្មណ៍រកប្រមាណមិនបាន ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ។
[៣៩៣] ក្នុងហេតុប្បច្ច័យ មានវារៈ៣។