ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល​ផង មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាកុសល​ក្តី ជា​អព្យាក្រឹត​ក្តី អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល​ផង មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ៣។
 [៦] ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល​ផង មិនមែន​ជាអកុសល​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​ហេតុ​ប្ប​ច្ច័​យ មាន​វារៈ១។
 [៧] ធម៌​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជា​អព្យាក្រឹត អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ធម៌​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជាអកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល​ផង មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត​ផង ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ ធម៌​ជាកុសល អាស្រ័យ​នូវ​ធម៌​មិនមែន​ជាអកុសល​ផង មិនមែន​ជា​អព្យាក្រឹត​ផង ទើប​កើតឡើង
ថយ | ទំព័រទី ៣ | បន្ទាប់