បិដក ភាគ ១៣ - ទំព័រទី ២១០

រក្សា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដែល​មាន​កុសលធម៌​ ​ជីក​គាស់រំលើង​ចោល​ហើយ​ផង​ ​ឈ្មោះថា​ជា​បុគ្គល​ប្រកបដោយ​ទោស​ផង​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​តិះដៀល​ ​របស់​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ឈ្មោះថា​ ​រង​នូវ​អកុសលកម្ម​ច្រើន​ផង​ ​ភិក្ខុ​ជា​វិន័យធរ​ ​កាលដែល​លំអៀង​ដោយ​ភយាគតិ​ ​រមែង​លំអៀង​ដោយ​ភយាគតិ​ ​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ​។​

​ [​១៨៦​]​ ​ភិក្ខុ​ជា​វិន័យធរ​ ​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ភិក្ខុ​ជា​វិន័យធរ​ ​កាល​សំដែង​នូវ​សភាវៈ​មិនមែន​ធម៌​ ​ថា​មិនមែន​ធម៌​ ​ឈ្មោះថា​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​ ​កាល​សំដែង​នូវ​ធម៌​ ​ថា​ជា​ធម៌​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​ ​កាល​សំដែង​នូវ​សភាវៈ​មិនមែន​វិន័យ​ ​ថា​មិនមែន​វិន័យ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​ ​កាល​សំដែង​នូវ​វិន័យ​ ​ថា​ជា​វិន័យ​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​ ​កាល​សំដែង​នូវ​ពាក្យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​មិនបាន​សំដែង​ ​មិនបាន​ពោល​ ​ថា​ជា​ពាក្យ​ ​ដែល​ព្រះ​តថាគត​មិនបាន​សំដែង​ ​មិនបាន​ពោល​ ​ឈ្មោះថា​ ​មិន​លំអៀង​ដោយ​ឆន្ទាគតិ​

ថយ | ទំព័រទី ២១០ | បន្ទាប់