[១៨៩] ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា សត្វលោក មានសេចក្តីរីករាយ ជាគ្រឿងចង វិតក្កៈ ជាគ្រឿងត្រាច់ទៅ (របស់សត្វលោក) ព្រោះលះបង់តណ្ហា ទើបកាត់ចំណងទាំងពួងបាន។
អព្ភាហតសូត្រ ទី៦
[១៩០] ទេវតាទូលថា អ្វី គ្របសង្កត់សត្វលោក អ្វី ចោមរោម (សត្វលោក) អ្វី ជាសរមុតចុះទៅ អ្វី ដែលឆេះសព្វកាលទាំងពួង។
[១៩១] ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា មច្ចុ គ្របសង្កត់សត្វលោក ជរា ចោមរោម (សត្វលោក) តណ្ហា ជាសរមុតចុះទៅ ឥច្ឆា ឆេះសព្វកាលទាំងពួង។
[១៩១] ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា មច្ចុ គ្របសង្កត់សត្វលោក ជរា ចោមរោម (សត្វលោក) តណ្ហា ជាសរមុតចុះទៅ ឥច្ឆា ឆេះសព្វកាលទាំងពួង។
ឧឌ្ឌិតសូត្រ ទី៧
[១៩២] ទេវតាទូលថា អ្វី បញ្ជើចសត្វលោក