​ពាក្យ​នោះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បាន​បញ្ចេញ​ឲ្យ​លាន់ឮ​ហើយ​ ​ធារទឹក​ ​គឺ​ ​បុណ្យ​ ​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​នោះ​ ​នឹង​បង្អុរ​ចុះ​លើ​បុគ្គល​អ្នកឲ្យ​ ​ដូចជា​មហាមេឃ​ ​ដែល​បង្អុរ​ភ្លៀង​មក​លើ​ផែនដី​ដែរ​។​

​បព្វ​តោ​បម​សូត្រ​ ​ទី៥​


 [​៤១៥​]​ ​សាវត្ថី​និទាន​។​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទាំង​ថ្ងៃត្រង់​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​គង់នៅ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះបាទ​បសេនទិកោសល​ ​គង់នៅ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ទើប​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អើហ្ន៎​ ​មហារាជ​ ​ព្រះអង្គ​ទើប​ស្តេច​យាង​មក​ពីទី​ណា​ ​ទាំង​ថ្ងៃត្រង់​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ក្សត្រ​ជា​ស្តេច​ ​បាន​មុទ្ធាភិសេក​រួចហើយ​ ​ស្រវឹង​ជ្រប់​ដោយ​ភាពជា​ធំ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​កាម​គ្រប​សង្កត់​ ​ដល់​នូវ​ការ​មាំមួន​ ​ក្នុង​ជនបទ​ ​នៅ​ត្រួតត្រា​បឋវី​មណ្ឌល​ដ៏​ធំ​ ​តែង​មាន​រាជកិច្ច​ណា​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដល់​នូវ​ការ​ខ្វល់ខ្វាយ​ ​ចំពោះ​រាជកិច្ច​នោះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៧៣ | បន្ទាប់