​អន្ទាក់​ ​គឺ​រាគៈ​ណា​ ​ដែល​ត្រាច់​ទៅលើ​អាកាស​ ​តែងតែ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុងចិត្ត​ ​ខ្ញុំ​នឹង​បៀតបៀន​ព្រះអង្គ​ ​ដោយ​អន្ទាក់​នោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សមណៈ​ ​ព្រះអង្គ​មិន​រួច​ ​(​ចាក​វិស័យ​)​ ​របស់ខ្ញុំ​ឡើយ​។​ ​
​[​៤៦៤​]​ ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ទ្រង់​ត្រាស់​តប​ថា​ ​រូប​ ​សំឡេង​ ​ក្លិន​ ​រស​ ​ផ្សព្វ​ ​ដែល​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​របស់​ចិត្ត​ ​តថាគត​ ​បាន​ប្រាសចាក​សេចក្តី​ពេញចិត្ត​ ​ចំពោះ​អារម្មណ៍​ទាំងនោះ​ហើយ​ ​ម្នាល​មារ​ ​អ្នកឯង​ ​ក៏​តថាគត​បាន​កំចាត់​ចេញ​ហើយ​។​