​នាង​តណ្ហា​ ​អរតី​ ​រាគា​ ​ក៏​នាំគ្នា​ដើរមក​ ​ដោយ​សេចក្តី​រុងរឿង​ ​ព្រះ​សាស្តា​ ​បណ្តេញ​នូវ​នាង​ទាំងនោះ​ ​ពីទី​នោះ​ចេញ​ ​ដូចជា​ខ្យល់​ ​ដែល​បក់​ផាត់​នូវ​ប៉ុយ​ ​ដែល​ធ្លាក់ចុះ​អំពី​ផ្លែ​។​

​សម្ព​ហុល​សូត្រ១​ ​សមិទ្ធិ​សូត្រ១​ ​គោធិក​សូត្រ១​ ​សត្ត​វស្ស​សូត្រ១​ ​ជាគម្រប់៥​ ​នឹង​មារ​ធីតុ​សូត្រ​នេះ​ ​ដែល​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​ប្រសើរ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​។​