​សំដែង​ប្រាប់​ថា​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​វៀរចាក​បាណាតិបាត​ផង​ ​ដោយ​អនេកបរិយាយ​។​ ​ឯអញ​ ​បាន​សំឡាប់​សត្វ​ ​តាមតែ​ប្រទះ​ ​សត្វ​ដែល​អញ​សំឡាប់​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​អំពើនោះ​ ​មិនល្អ​ ​អំពើនោះ​ ​មិន​ប្រពៃ​ទេ​ ​អញ​មុខ​ជា​មាន​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ ​ព្រោះ​កម្ម​នោះ​ជា​បច្ច័យ​ជាមិនខាន​ ​បាបកម្ម​នោះ​ ​អញ​មិនមែន​ជា​មិន​ធ្វើ​ឡើយ​។​ ​លុះ​សាវក​នោះ​ ​ពិចារណា​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​លះបង់​នូវ​បាណាតិបាត​នោះ​ចេញ​ផង​ ​វៀរចាក​បាណាតិបាត​តទៅទៀត​ផង​។​ ​ឯកា​រលះ​បង់​បាបកម្ម​នុ៎ះ​ ​រមែង​មាន​ដោយ​អាការ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ការ​កន្លង​ផុត​បាបកម្ម​នុ៎ះ​ ​រមែង​មាន​ដោយ​អាការ​យ៉ាងនេះ​។​
 ​[​២៥៨​]​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​តែង​បន្ទោស​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ ​នូវ​អទិន្នាទាន​ផង​ ​សំដែង​ប្រាប់​ថា​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​វៀរចាក​អទិន្នាទាន​ផង​ ​ដោយ​អនេកបរិយាយ​។​ ​ឯអញ​ ​បាន​កាន់​យក​ទ្រព្យ​ ​ដែលគេ​មិន​ឲ្យ​ ​តាមតែ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦១ | បន្ទាប់