​អន្តរាកថា​នេះ​ ​កើតឡើង​ដល់​ពួក​ជន​ ​ដែល​អង្គុយ​ចួប​ជុំគ្នា​ ​នា​កណ្តាល​រាជបរិស័ទ​ ​ខាងក្នុង​ព្រះរាជវាំង​នេះ​ថា​ ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ ​គួរ​ដល់​ពួក​សមណ​សក្យ​បុ​ត្ត​យ៍​ ​ពួក​សមណ​សក្យ​បុ​ត្ត​យ៍​ ​ក៏​ត្រេកអរ​ចំពោះ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​បាន​ ​ពួក​សមណ​សក្យ​បុ​ត្ត​យ៍​ ​ទទួល​នូវ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​បាន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលបើ​គេ​និយាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ក៏​និយាយ​នឹង​បរិស័ទ​ទាំងនោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​អស់លោក​ទាំងឡាយ​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ឡើយ​ ​មាស​និង​ប្រាក់​ ​មិន​គួរ​ដល់​ពួក​ ​សមណ​សក្យបុត្តិយ៍​ទេ​ ​ពួក​សមណ​សក្យបុត្តិយ៍​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ចំពោះ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ទេ​ ​ពួក​សមណ​សក្យបុត្តិយ៍​ ​មិន​ទទួល​នូវ​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ទេ​ ​ពួក​សមណ​សក្យបុត្តិយ៍​ ​លះ​ចោល​កែវមណី​ ​និង​មាស​ហើយ​ ​ប្រាសចាក​មាស​ ​និង​ប្រាក់​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិន​អា​ចនឹងញុំាង​បរិស័ទ​នោះ​ ​ឲ្យ​យល់​បាន​សោះ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលដែល​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដោះស្រាយ​យ៉ាងនេះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ពោល​ត្រូវ​តាម​ព្រះបន្ទូល​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ផង​ ​មិន​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ពិត​ផង​ ​ដោះស្រាយ​នូវ​ធម៌​ ​សមគួរ​ដល់​ធម៌​ផង​ ​លំនាំ​ពាក្យ​តូច​ធំ​ណាមួយ​ ​ជា​ពាក្យ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​មិនដល់​នូវ​ហេតុ​គប្បី​តិះដៀល​ផង​ ​បាន​ដែរ​ឬ​ ​។
ថយ | ទំព័រទី ២៧៤ | បន្ទាប់