បុគ្គល អ្នកត្រូវការដោយស្មៅ គប្បីស្វែងរកស្មៅ បុគ្គល អ្នកត្រូវការដោយឈើ គប្បីស្វែងរកឈើ បុគ្គល អ្នកត្រូវការដោយរទេះ គប្បីស្វែងរករទេះ អ្នកត្រូវការដោយបុរស គប្បីស្វែងរកបុរស។ ម្នាលគាមណី តថាគត មិនដែលពោលថា សមណៈគប្បីត្រេកអរ ចំពោះមាស និងប្រាក់ គប្បីស្វែងរកមាស និងប្រាក់ ដូច្នេះ ដោយបរិយាយណាមួយទេ។ ចប់ សូត្រ ទី១០។
[២៦៩] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងឧរុវេលកប្បនិគម របស់ពួកមល្លជន ក្នុងមល្លជនបទ។ គ្រានោះឯង គន្ធភកគាមណី ចូលទៅរកព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ថ្វាយបង្គំព្រះដ៏មានព្រះភាគ ហើយអង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរ។ លុះគន្ធភកគាមណី អង្គុយក្នុងទីសមគួរហើយ ក៏ក្រាបបង្គំទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដូច្នេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន សូមទានព្រះដ៏មានព្រះភាគ សំដែងនូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខផង នូវសេចក្តីវិនាសទុក្ខផង ដល់ខ្ញុំព្រះអង្គ។ ម្នាលគាមណី តែតថាគត ប្រារព្ធអតីតកាល ហើយសំដែង នូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខ និងសេចក្តីវិនាសទុក្ខថា អតីតកាល តែងមានយ៉ាងនោះ ឲ្យអ្នកស្តាប់ហើយ។ អ្នកគង់មានសេចក្តីសង្ស័យ គង់មានសេចក្តីងឿងឆ្ងល់ ក្នុងអតីតកាលនោះ។ ម្នាលគាមណី តែតថាគត ប្រារព្ធអនាគតកាល ហើយសំដែង នូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខ និងសេចក្តីវិនាសទុក្ខថា អនាគតកាល នឹងមាន យ៉ាងនោះ ឲ្យអ្នកស្តាប់ហើយ។
[២៦៩] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងឧរុវេលកប្បនិគម របស់ពួកមល្លជន ក្នុងមល្លជនបទ។ គ្រានោះឯង គន្ធភកគាមណី ចូលទៅរកព្រះដ៏មានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ថ្វាយបង្គំព្រះដ៏មានព្រះភាគ ហើយអង្គុយក្នុងទីដ៏សមគួរ។ លុះគន្ធភកគាមណី អង្គុយក្នុងទីសមគួរហើយ ក៏ក្រាបបង្គំទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដូច្នេះថា បពិត្រព្រះអង្គដ៏ចំរើន សូមទានព្រះដ៏មានព្រះភាគ សំដែងនូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខផង នូវសេចក្តីវិនាសទុក្ខផង ដល់ខ្ញុំព្រះអង្គ។ ម្នាលគាមណី តែតថាគត ប្រារព្ធអតីតកាល ហើយសំដែង នូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខ និងសេចក្តីវិនាសទុក្ខថា អតីតកាល តែងមានយ៉ាងនោះ ឲ្យអ្នកស្តាប់ហើយ។ អ្នកគង់មានសេចក្តីសង្ស័យ គង់មានសេចក្តីងឿងឆ្ងល់ ក្នុងអតីតកាលនោះ។ ម្នាលគាមណី តែតថាគត ប្រារព្ធអនាគតកាល ហើយសំដែង នូវហេតុឲ្យកើតទុក្ខ និងសេចក្តីវិនាសទុក្ខថា អនាគតកាល នឹងមាន យ៉ាងនោះ ឲ្យអ្នកស្តាប់ហើយ។