​ជញ្ជក់​នូវ​រស​ ​ដោយ​អណ្ដាត​.​.​.​ ​ពាល់ត្រូវ​នូវ​ផោដ្ធ​ព្វ​ ​ដោយ​កាយ​.​.​.​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ដោយចិត្ត​ ​ពិចារណា​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​សោមនស្ស​ ​ពិចារណា​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​ជាទី​តាំង​នៃ​ទោមនស្ស​ ​ពិចារណា​ ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​ដែល​ជាទី​តាំង​ ​នៃ​ឧបេក្ខា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​ ​បាន​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​នេះ​ ​មនោ​ប​វិចារ​ ​១៨​ ​ពួក​សមណ​ព្រហ្ម​ណ៍​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​សង្កត់សង្កិន​មិនបាន​ ​ធ្វើឲ្យ​សៅហ្មង​មិនបាន​ ​តិះដៀល​មិនបាន​ ​ស្អប់ខ្ពើម​មិនបាន​ ​ពាក្យ​ណា​ដែល​តថាគត​ ​បាន​ពោល​ហើយ​ដូច្នេះ​ ​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​ ​បាន​ពោល​ហើយ​នុ៎ះ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ ​នូវ​ហេតុនេះ​ឯង​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម៌​ដែល​តថាគត​ ​បាន​សំដែង​ហើយ​ថា​ ​នេះ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​សង្កត់សង្កិន​មិនបាន​ ​ធ្វើឲ្យ​សៅហ្មង​មិនបាន​ ​តិះដៀល​មិនបាន​ ​ស្អប់ខ្ពើម​មិនបាន​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​បាន​ពោល​ហើយ​ ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​ ​បាន​ពោល​ហើយ​នុ៎ះ​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​ចុះ​កាន់​គភ៌​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ធាតុ​ ​កាលបើ​ចុះ​កាន់​គភ៌​មាន​ ​នាមរូប​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​នាមរូប​ជា​បច្ច័យ​មាន​ ​ស​ឡាយ​ត​នៈ​ក៏​មាន​ ​កាល​បើស​ឡាយ​ត​នៈ​ជា​បច្ច័យ​មាន​ ​ផស្សៈ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​ផស្សៈ​ជា​បច្ច័យ​មាន​ ​វេទនា​ក៏​មាន​។
ថយ | ទំព័រទី ១៨៨ | បន្ទាប់