​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​ចំពោះ​បុគ្គល​ ​ដែល​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ផ្លូវកាយ​ ​ផ្លូវ​វាចា​ ​ផ្លូវចិត្ត​ ​មិន​មាន​អាសវៈ​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​ភាពជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ថា​ជា​អ្នកមាន​បាប​លះបង់​អស់ហើយ​។​ ​

​ពោល​អំពី​បុគ្គល​ទៅកាន់​អបាយ​ ​១​ ​អំពី​បុគ្គល​រកបាន​ដោយ​ក្រ​ ​១​ ​អំពី​អប្បមេយ្យ​បុគ្គល​ ​ជាដើម​ ​១​ ​អំពី​បុគ្គល​បាន​អរូបជ្ឈាន​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​១​ ​អំពី​វិបត្តិ​ ​មាន​សេចក្ដី​ប្រៀប​ដោយ​បាសកា​ ​មាន​ជ្រុង​ប្រាំមួយ​ ​១​ ​អំពី​កម្មន្ត​វិបត្តិ​ ​ជាដើម​ ​១​ ​អំពី​ការ​ស្អាត​ ​មាន​ពីរ​លើក​ ​១​ ​អំពី​ភាពជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​១​ ​។​ ​