បិដក ភាគ ៤១ - ទំព័រទី ៨៧

​កម្ម​ណា​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ ​ព្រោះ​អលោភៈ​ ​កើតអំពី​អលោភៈ​ ​មាន​អលោភៈ​ ​ជាហេតុ​ ​មាន​អលោភៈ​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​កាលបើ​លោភៈ​ ​មិន​មាន​ហើយ​ ​កម្ម​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​បុគ្គល​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​យ៉ាងនេះ​ ​ជា​កម្ម​មាន​ឫសគល់​ផ្ដាច់ផ្ដិល​ហើយ​ ​ធ្វើ​មិន​ឲ្យ​ដុះ​ទៀត​បាន​ ​ដូចជា​ត្នោត​កំបុតក​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ជា​កម្ម​មិនកើត​តទៅទៀត​ជា​ធម្មតា​។​ ​កម្ម​ណា​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ ​ព្រោះ​អទោសៈ​។​ ​បេ​។​ ​កម្ម​ណា​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ ​ព្រោះ​អមោហៈ​។​ ​បេ​។​ ​ធ្វើឲ្យ​វិនាស​ ​ជា​កម្ម​មិនកើត​តទៅទៀត​ ​ជា​ធម្មតា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ធម្មជាត៣​ ​នេះឯង​ ​ជាហេតុ​ឲ្យ​កើត​កម្ម​ទាំងឡាយ​។​ ​

ថយ | ទំព័រទី ៨៧ | បន្ទាប់