​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រៀប​ដូច​បុរស​ ​ជា​អ្នក​ឈ្លាសវៃ​ ​នឹង​សំឡេង​ស័ង្ខ​ ​បុរស​នោះ​ ​ដើរទៅ​កាន់​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ ​បានឮ​សំឡេង​ស័ង្ខ​ ​បុរស​នោះ​ ​ក៏​មិន​មាន​សេចក្ដីសង្ស័យ​ ​ឬ​ងឿងឆ្ងល់​នឹង​សំឡេង​ស័ង្ខ​នោះ​ថា​ ​សំឡេង​ស័ង្ខ​មែន​ ​ឬមិន​មែន​សំឡេង​ស័ង្ខ​ទេ​ ​បុរស​នោះ​ ​គប្បី​ដល់​នូវ​សេចក្ដី​ចូលចិត្ត​ថា​ ​ជា​សំឡេង​ស័ង្ខ​ដោយពិត​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​រៀន​នូវ​ធម៌​ ​ក៏​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​ដូច្នោះ​ដែរ​។​បេ​។​ ​ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​គុណវិសេស​ឆាប់រហ័ស​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី៣​ ​នៃ​ធម៌​ ​ដែល​ចូល​ទៅកាន់​ត្រ​ចៀក​រឿយ​ៗ​ ​ដែល​បុគ្គល​ចាំស្ទាត់​ ​រត់មាត់​ ​ចូលចិត្ត​ច្បាស់លាស់​ ​ចាក់ធ្លុះ​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​រមែង​កើ​ត​បា្រ​កដ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​រៀន​នូវ​ធម៌​ ​គឺ​សុ​ត្តៈ​ ​គេយ្យៈ​ ​វេយ្យាករណៈ​ ​គាថា​ ​ឧទានៈ​ ​ឥតិ​វុត្ត​កៈ​ ​ជាត​កៈ​ ​អព្ភុ​ត​ធម្មៈ​ ​វេ​ទល្លៈ​ ​ធម៌​ទាំងនោះ​ ​ជាស​ភាវៈ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ត្រ​ចៀក​រឿយ​ៗ​ ​នៃ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដែល​បាន​ចាំស្ទាត់​ ​រត់មាត់​ ​ចូលចិត្ត​ច្បាស់លាស់​ ​ចាក់ធ្លុះ​ដោយ​ទិដ្ឋិ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ភ្លេចស្មារតី​ ​ធ្វើ​មរណកាល​ទៅ​ ​រមែង​ចូល​ទៅកាន់​ទេវនិកាយ​ណាមួយ​។​ ​ចំណែក​នៃ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​មិន​បា្រ​កដ​ដល់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដែល​មាន​សេចក្ដីសុខ​ ​ក្នុង​ទេវនិកាយ​នោះ​ ​ទាំង​មិនមែន​ជា​ភិក្ខុ​មាន​ឫទ្ធិ​ ​ដល់​នូវ​ការ​ស្ទាត់ជំនាញ​ខាង​ផ្លូវចិត្ត​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១០ | បន្ទាប់