​ហើយ​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ទេវ​បរិសទ្យ​ ​ទាំង​មិនមែន​ជា​ទេវបុត្ត​ ​អាច​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ទេវ​បរិសទ្យ​បានទេ​ ​តែបើ​មាន​ឱបបាតិក​សត្វ​ ​រំលឹក​នូវ​ឱបបាតិក​សត្វ​ថា​ ​ម្នាល​គ្នាយើង​ ​ពួក​យើង​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​អំពី​មុន​ ​ក្នុង​ធម្មវិន័យ​ណា​ ​អ្នក​រលឹក​បាន​ ​នូវ​ធម្មវិន័យ​នោះ​ដែរ​ឬ​។​ ​ទេវបុត្ត​នោះ​ ​ក៏​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​គ្នាយើង​ ​យើង​រលឹក​បាន​ ​ម្នាល​គ្នាយើង​ ​យើង​រលឹក​បាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការ​កើតឡើង​នៃ​សតិ​ ​ឈ្មោះថា​ ​យឺតយូរ​ ​សត្វ​នោះ​ ​ដល់​នូវ​គុណវិសេស​ ​ឆាប់រហ័ស​ជាង​សតិ​នោះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រៀប​ដូច​សំឡាញ់​ពីរ​នាក់​ ​លេង​អាចម៍ដី​ជាមួយគ្នា​ ​សំឡាញ់​ទាំងពីរ​នាក់​នោះ​ ​មក​ជួបគ្នា​ ​ក្នុង​ទី​ណា​ម្ដង​ៗ​ ​សំឡាញ់​ម្នាក់​ ​ក៏​និយាយទៅ​នឹង​សំឡាញ់​ម្នាក់​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​សំឡាញ់​ ​ឯង​រលឹក​បាន​នូវ​ហេតុនេះ​ដែរ​ឬទេ​។​ ​សំឡាញ់​នោះ​ ​គប្បី​តប​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​សំឡាញ់​ ​អញ​រលឹក​បាន​ ​នែ​សំឡាញ់​ ​អញ​រលឹក​បាន​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​រៀន​នូវ​ធម៌​ ​ក៏​មាន​ឧបមេយ្យ​ ​ដូច្នោះ​ដែរ​។​បេ​។​ ​ជា​អ្នក​ដល់​នូវ​គុណវិសេស​ឆាប់រហ័ស​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ជា​អានិសង្ស​ ​ទី៤​ ​នៃ​ធម៌​ ​ដែល​ចូល​ទៅកាន់​ត្រ​ចៀក​រឿយ​ៗ​ ​ដែល​បុគ្គល​ចាំស្ទាត់​ ​រត់មាត់​ ​ចូលចិត្ត​ច្បាស់លាស់​ ​ចាក់ធ្លុះ​ដោយ​ទិដ្ឋិ​ ​រមែង​កើ​ត​បា្រ​កដ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១១ | បន្ទាប់