​តែង​បោ​ក​បា្រ​សពួ​ក​សាវក​របស់​អន្យ​តិរិ្ថយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ណា​ ​បាន​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ព្រះអង្គ​ ​ជា​អ្នកមាន​កិច្ចកល​ ​ចេះ​នូវ​កិច្ចកល​សម្រាប់​បោក​ប្រាស​ ​តែង​បោក​ប្រាស​ពួក​សាវក​ ​របស់​អន្យ​តិរិ្ថយ​ទាំងឡាយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ជន​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ឈ្មោះថា​ ​ពោល​ពាក្យ​តាម​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហើយ​ ​មិនមែន​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ដោយ​ពាក្យ​មិន​ពិត​ផង​ ​ពោល​នូវ​ធម៌​ដ៏​សមគួរ​ ​ដល់​ធម៌​ផង​ ​ការប្រព្រឹត្តិ​ទៅតាម​វាទៈ​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ធម៌​ឯណា​នីមួយ​ ​ក៏​មិនដល់​នូវ​ហេតុ​ ​ដែល​គួរ​តិះដៀល​ផង​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រោះថា​ ​យើងខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​មិនមែន​ជា​អ្នក​ចង់​ពោល​បង្កាច់​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទេ​។​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​អ្នក​ចូរ​មក​ ​អ្នក​ចូរ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ដោយ​ការ​ឮ​តៗ​គ្នា​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ដោយ​ការ​និ​យា​យតៗ​គ្នា​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ដោយ​ការ​ភ្ញាក់ផ្អើល​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ដោយ​ការ​អាង​តម្រា​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ ​ដោយ​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​តាម​អាការៈ​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ដោយ​ឃើញ​សមនឹង​យោបល់​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ចំពោះ​បុគ្គល​ ​ដែល​គួរ​ជឿ​ ​កុំ​ជឿ​ប្រកាន់​ថា​ ​សមណៈ​ជា​គ្រូ​នៃ​យើង​។​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​អ្នក​គប្បី​ដឹង​ដោយខ្លួនឯង​ថា​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ជាអកុសល​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ប្រកបដោយ​ទោស​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ដែល​អ្ន​ក​បា្រ​ជ្ញ​តិះដៀល​ ​ធម៌​ទាំងនេះ​ ​ដែល​បុគ្គល​សមាទាន​ ​ឲ្យ​ពេញលេញ​ហើយ​ ​តែង​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​មិនជា​ប្រយោជន៍​ ​និង​សេចក្ដីទុក្ខ​ ​ដូច្នេះ​ ​ក្នុង​កាលណា​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​អ្នក​គប្បី​លះបង់​ ​ក្នុង​កាលនោះ​ចុះ​។​ ​ម្នា​លភ​ទ្ទិយៈ​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្ដី​នោះ​ ​ដូចម្ដេច​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១២២ | បន្ទាប់