​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​វេលា​ណា​ ​ចិត្ត​ដែល​ភិក្ខុ​ចំរើន​ល្អ​ហើយដោយ​ចិត្ត​ ​ចិត្ត​នុ៎ះ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ដើម្បី​ព្យាករ​ថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​របស់​អាត្មាអញ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​រួចហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​កាលបើ​ព្រះ​ចន្ទិ​កា​បុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះ​សារីបុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ពោល​ទៅ​នឹង​ព្រះ​ចន្ទិ​កា​បុត្ត​ដ៏​មាន​អាយុ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ចន្ទិ​កា​បុត្ត​ ​ទេវទត្ត​មិន​សំដែងធម៌​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ទេ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​វេលា​ណា​ ​ចិត្ត​ដែល​ភិក្ខុ​ចំរើន​ល្អ​ហើយ​ ​ដោយចិត្ត​ ​ចិត្ត​នុ៎ះ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​គួរ​ដើម្បី​ព្យាករ​ថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​របស់​អាត្មាអញ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​រួចហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ចន្ទិ​កា​បុត្ត​ ​ទេវទត្ត​បានតែ​សំដែងធម៌​ដល់​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ទេ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៩៦ | បន្ទាប់