​បពិត្រ​ព្រះ​ជនិន្ទ​ ​ពួក​អ្នកចាំ​ទ្វារ​ ​មាន​ព្រះ​ខ័ន​កាន់​ហើយ​ ​ពួក​ពេជ្ឈឃាដ​មក​ ​ដើម្បី​សម្លាប់​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​ថ្ងៃនេះ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​មាន​កំហុស​ដូចម្តេច​ក្នុង​រឿង​នេះ​ ​ទូលព្រះបង្គំ​សួរ​ហើយ​ ​សូម​ទ្រង់​ប្រាប់​សេចក្តី​នុ៎ះ​។​
 [​២៩៦​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​ទិព្វចក្ខុ​តាបស​ ​ជា​អ្នក​មិន​ធ្វេសប្រហែស​ ​ធ្វើការ​ស្រោចទឹក​បូជា​ភ្លើង​ ​រាល់ពេល​ល្ងាច​ព្រឹក​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វីបានជា​ឯង​ហៅ​ទិព្វចក្ខុ​តាបស​នោះ​ ​ដែល​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សង្រួម​ ​ជា​អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​នូវ​ធម៌​ដ៏​ប្រសើរ​ ​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ ​ថា​ជាគ​ហប​តី​។​
 [​២៩៧​]​ ​(​សោមនស្ស​កុមារ​…​)​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​វត្ថុ​ទាំងឡាយ​នៃ​កុលុ​បកៈ​នោះ​ ​មាន​ច្រើនយ៉ាង​ណាស់​ ​គឺ​ផ្លែ​ត្នោត​ផង​ ​ត្រាវ​ ​និង​ដំឡូង​ផង​ ​ផ្លែ​ឈើ​វល្លិ៍​ទាំងឡាយ​ផង​ ​កុលុ​បក​តាបស​ ​របស់​ព្រះអង្គ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​មាន​សេចក្តី​ធ្វេសប្រហែស​ ​តែង​គ្រប់គ្រង​រក្សា​នូវ​វត្ថុ​ទាំងនោះ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ហៅ​តាបស​នោះ​ថា​ ​គហបតី​។​
 [​២៩៨​]​ ​(​ព្រះរាជា​…​)​ ​ម្នាល​កុមារ​ ​អ្នក​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​ពិតមែន​ ​របស់​ទាំងឡាយ​នៃ​កុលុ​បក​តាបស​នោះ​ ​មាន​ច្រើនយ៉ាង​ ​កុលុ​បក​តាបស​នោះ​ ​ជា​អ្នក​មិន​ធ្វេសប្រហែស​ ​តែង​គ្រប់គ្រង​រក្សា​នូវ​របស់​ទាំងនោះ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ព្រាហ្មណ៍​ក្លាយជា​គហបតី​។​
ថយ | ទំព័រទី ១១០ | បន្ទាប់