​ជន​ទាំងឡាយ​សូម្បី​ចំណាយ​ប្រាក់​ដ៏​ច្រើន​ ​អង្វរ​មិនបាន​នូវ​បុរស​ណា​ ​(​ដែល​មិនទាន់​ផឹកសុរា​)​ ​ក្នុង​កាលមុន​ថា​ ​(​អ្នក​ចូរ​ពោល​មុសាវាទ​)​ ​បុរស​នោះ​ ​លុះ​ផឹក​នូវ​សុរា​នោះ​រួចហើយ​ ​ក៏​ពោល​នូវ​ពាក្យ​មុសាវាទ​បាន​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទិញ​នូវ​ក្អម​នេះ​ ​ដ៏​ពេញដោយ​សុរា​នោះ​ចុះ​។​ ​កាលបើ​កិច្ច​ប្រញាប់​កើត​ហើយ​ ​បុគ្គល​នោះ​គេ​បញ្ជូន​ទៅ​ក្នុង​ការបម្រើ​ ​ត្រូវ​គេ​សួរ​ថា​ ​(​អ្នកឯង​មករ​ក​អ្វី​)​ ​រមែង​មិនដឹង​សេចក្តី​ ​(​ដែលគេ​សួរ​)​ ​ព្រោះ​ផឹក​នូវ​សុរា​ណា​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទិញ​នូវ​ក្អម​នេះ​ ​ដ៏​ពេញដោយ​សុរា​នោះ​ចុះ​។​ ​ពួក​ជន​មានចិត្ត​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​អៀនខ្មាស​ ​ធ្វើ​នូវ​ភាពជា​អ្នក​មិន​អៀនខ្មាស​ឲ្យ​ប្រាកដ​ក្តី​ ​ពួក​ជន​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មានចិត្ត​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​ទៅជា​អ្នក​ប្រមាទ​ដោយ​សេចក្តី​ស្រវឹង​ ​ហើយ​និយាយ​ពាក្យ​ច្រើន​ក្តី​ ​ព្រោះ​ផឹក​នូវ​សុរា​ណា​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទិញ​នូវ​ក្អម​នេះ​ ​ដ៏​ពេញដោយ​សុរា​នោះ​ចុះ​។​ ​ពួក​ជន​ដេក​ប្រគរ​គ្នា​ ​(​ដូចជា​កូនជ្រូក​)​ ​មិន​ស៊ី​បាយ​ ​ដល់​នូវ​ការ​ដេក​ជា​ទុក្ខ​លើ​ផែនដី​ផង​ ​ដល់​នូវ​ភាពជា​អ្នកមាន​សម្បុរ​អាក្រក់​ផង​ ​ដល់​នូវ​ដំណិះ​ដំនៀល​ផង​ ​ព្រោះ​ផឹក​នូវ​សុរា​ណា​ ​សូម​ព្រះអង្គ​ទិញ​នូវ​ក្អម​នេះ​ ​ដ៏​ពេញដោយ​សុរា​នោះ​ចុះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥៩ | បន្ទាប់