​[​៦១៩​]​ ​(​តាបស​…​)​ ​បាន​ស្តាប់​មក​ថា​ ​កស្សប​ជា​បិតា​ ​បាន​ប្រៀនប្រដៅ​នូវ​ពាក្យ​ទាំងនេះ​ចំពោះ​អាត្មាអញ​ថា​ ​នែ​មាណព​ ​ស្រី្ត​ទាំងឡាយ​ប្រាកដ​ស្មើដោយ​ផ្កា​នារីផល​ ​អ្នក​គប្បី​ស្គាល់​នូវ​ស្ត្រី​ទាំងឡាយ​នោះ​ចុះ​។​ ​នែ​មាណព​ ​អ្នក​គប្បី​ស្គាល់​នូវ​ស្រី្ត​ទាំងឡាយ​ដែល​មាន​បូស​ពីរ​ឰដ៏​ទ្រូង​ ​អ្នក​គប្បី​ស្គាល់​ថា​ ​ស្រ្តី​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​បិតា​ទំនុកបម្រុង​អាត្មាអញ​ ​យ៉ាងណា​ ​ក៏​ប្រៀនប្រដៅ​អាត្មាអញ​យ៉ាងនោះ​ ​ដោយ​ប្រការ​ដូច្នោះ​។​ ​តែ​អាត្មាអញ​មិនបាន​ធ្វើតាម​ពាក្យ​ប្រដៅ​របស់​បិតា​ជា​អ្នក​ចំរើន​ដោយ​គុណសម្បត្តិ​នោះ​ឡើយ​ ​ថ្ងៃនេះ​អាត្មាអញ​តែម្នាក់ឯង​ ​សញ្ជប់សញ្ជឹង​ក្នុង​ព្រៃ​ដែល​មិន​មាន​មនុស្ស​។​ ​ថ្វឺយ​ ​ជិ​វិត​របស់​អញ​ ​គួរ​តិះដៀល​ ​អញ​នឹង​ធ្វើ​យ៉ាងនោះ​វិញ​ ​តែបើ​អញ​ជា​បុគ្គល​មាន​ឈាន​ប្រាកដ​ដូច្នោះ​ទៀត​ ​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​នឹង​មានដល់​អញ​។​ ​
 [​៦២០​]​ ​(​អភិ​សម្ពុទ្ធ​គាថា​)​ ​នាង​អ​លម្ពុ​សា​ ​លុះ​ដឹង​នូវ​តេជះ​ ​នូវ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​និង​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ ​របស់​ឥសី​សិង្គៈ​នោះ​ហើយ​ ​ក៏​ឱនក្បាល​ទៀប​ជើង​ឥសី​សិង្គៈ​ ​ពោល​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ ​អ្នកមាន​ព្យាយាម​ធំ​ ​សូម​លោក​កុំ​ខ្ញាល់​នឹង​ខ្ញុំ​ ​បពិត្រ​មហាឥសី​ ​សូម​លោក​កុំ​ខ្ញាល់​នឹង​ខ្ញុំ​ ​ដ្បិត​ប្រយោជន៍​ដ៏​ធំ​ ​ខ្ញុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ហើយ​ ​ដើម្បី​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ជាន់​តាវត្តិង្ស​ ​ជា​អ្នកមាន​យស​ ​ឯ​ទេវ​បុរី​ទាំងមូល​ ​លោក​បាន​ឲ្យ​កំរើក​ញាប់ញ័រ​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលនោះ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់