​(​ពួក​ភោជ​បុត្រ​ពោល​ថា​…​)​ ​ពស់​នេះ​ជា​អាហារ​ជាទី​ពេញចិត្ត​របស់​ពួក​យើង​ណាស់​ ​តែ​ពស់​ជាច្រើន​ ​ពួក​យើង​ធ្លាប់​បរិភោគ​ហើយ​ ​បពិត្រ​អា​ឡា​រៈ​ ​ពួក​យើង​នឹង​ធ្វើតាម​ពាក្យ​របស់​អ្នកនោះ​ ​នែកូន​អ្នកស្រុក​វិទេហៈ​ ​អ្នក​ចូរ​ជា​មិត្រ​របស់​យើង​ទាំងឡាយ​។​
 ពួក​ភោជ​បុត្រ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ស្រាយ​នាគរាជ​នោះ​អំពី​ចំណង​ ​(​ដែលគេ​ដោត​ចូល​)​ ​ទៅតាម​ច្រមុះ​ ​ហើយ​បញ្ចូល​ទៅ​ក្នុង​អន្ទាក់​ ​ឯនា​គ​រាជ​នោះ​ ​លុះ​រួច​អំពី​ចំណង​ហើយ​ ​ក៏​មានមុខ​ឆ្ពោះទៅ​កាន់​បាចីន​ទិស​ ​ចៀសចេញ​ទៅមួយរំពេច​។​ ​នាគរាជ​នោះ​ ​មានមុខ​ឆ្ពោះទៅ​កាន់​បាចីន​ទិស​ ​លូន​ទៅមួយរំពេច​ ​មាន​ភ្នែក​ពេញដោយ​ទឹកភ្នែក​ ​ហើយ​សំឡឹង​មើល​អាត្មាភាព​ ​កាលនោះ​ ​អាត្មាភាព​ ​បាន​ដើរទៅ​តាម​ក្រោយ​នៃ​នាគ​នោះ​ ​ហើយ​ផ្គង​ម្រាម​ទាំង​ ​១០​ ​(​ពោល​ថា​)​ ​អ្នក​ចូរ​ប្រញាប់​ទៅចុះ​ ​កុំ​ឲ្យ​ពួក​សត្រូវ​ចាប់​អ្នក​ទៀត​ ​ព្រោះថា​ ​ការ​ជួបប្រទះ​ដោយ​ព្រាន​ទាំងឡាយ​ម្តង​ទៀត​ ​រមែង​នាំមក​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ ​អ្នក​ចូរ​ទៅកាន់​ទី​ដែល​ពួក​ភោជ​បុត្រ​មិនឃើញ​។​ ​នាគរាជ​នោះ​ ​បាន​ទៅកាន់​អន្លង់​ទឹក​ដ៏​ថ្លា​ ​មាន​ពណ៌ខៀវ​ ​មាន​កំពង់​ល្អ​គួរ​រីករាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៣ | បន្ទាប់