​[​១៣៤​]​ ​(​ព្រះ​រា​ជា​កោរ​ព្យៈ​…​)​ ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​បា្រស​ចាក​ភាពជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​តែ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​គេ​មិន​ហៅថា​ព្រាហ្មណ៍​ទេ​ ​ម្នាល​វិធូ​រៈ​ ​អ្នក​ចូរ​ស្វែងរក​នូវ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ដទៃ​វិញ​ ​ដែល​ជា​អ្នកមានសីល​ ​ជា​ពហុស្សូត​ ​វៀរចាក​មេថុនធម្ម​ ​ឲ្យ​មក​បរិភោគ​នូវ​ភោជន​របស់​យើង​ ​ម្នាល​សំឡាញ់​ ​ទក្ខិណាទាន​ដែលគេ​ឲ្យ​ចំពោះ​បុគ្គល​ណា​ ​ជា​ទាន​មានផល​ច្រើន​ ​យើង​នឹង​ឲ្យ​នូវ​ទក្ខិណាទាន​ ​(​ចំពោះ​បុគ្គល​នោះ​)​។​
 [​១៣៥​]​ ​(​វិធូ​រៈ​…​)​ ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ ​កាន់​ឃ្លោក​ដាក់​ទឹក​ផង​ ​ដំបង​ភ្លុក​ផង​ ​ចូល​ទៅ​ឯប​អប​នឹង​សេ្តច​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​(​ដោយ​គិត​គ្នា​ថា​)​ ​កាលបើ​គេ​មិន​ឲ្យ​ ​(​វត្ថុ​អ្វីមួយ​)​ ​ក្នុង​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​យើង​នឹង​មិន​ក្រោក​ឡើយ​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ប្រាកដ​ស្មើដោយ​បុគ្គល​អ្នក​រឹបជាន់​ ​គេ​ហៅថា​ព្រាហ្មណ៍​ដែរ​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​(​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​នេះ​)​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ហើយ​ ​យើង​នឹង​ចូល​ទៅ​រក​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​បែប​ដូច្នោះ​ឬ​។​
 [​១៣៦​]​ ​(​ព្រះ​រា​ជា​កោរ​ព្យៈ​…​)​ ​ព្រា​ហ្ម​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ប្រាសចាក​ភាពជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​តែ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​គេ​មិន​ហៅថា​ព្រាហ្មណ៍​ទេ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥០ | បន្ទាប់