សុត្តន្ត​បិដក​
​ខុទ្ទកនិកាយ​ ​ជាតក​
​នវម​ភាគ​
​បកិណ្ណក​និបាតជាតក​
​សា​លិកេ​ទារ​ជាតក​ ​ទី១​


 ​[​១​]​ ​(​បុរស​អ្នករក្សា​ស្រែ​ពោល​ថា​)​ ​បពិត្រ​កោសិយៈ​ ​ស្រូវសាលី​ក្នុង​ស្រែ​ ​បរិបូណ៌​ដែរ​ ​តែ​ពួក​សេក​តែង​ស៊ី​ ​បពិត្រ​ព្រហ្ម​ ​ខ្ញុំ​សូម​ជំរាប​លោក​ ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ហាមឃាត់​សេក​ទាំងនោះ​បាន​ឡើយ​ ​បណ្តា​សេក​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេក​មួយ​ ​ដែល​ល្អ​ដោយ​ចំណែក​ទាំងពួង​ ​ជាង​សេក​ទាំងនោះ​ ​ស៊ី​នូវ​ស្រូវសាលី​ ​តាម​សេ​ក្តី​បា្រ​ថ្នា​រួចហើយ​ ​ក៏​ពាំ​ស្រូវ​ដោយ​ចំពុះ​ហើរ​ទៅទៀត​។​
 [​២​]​ ​(​សា​លិ​ន្ទិយ​ព្រាហ្មណ៍​ ​កោសិយ​គោត្រ​ពោល​ថា​)​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ដាក់អន្ទាក់​ធ្វើ​ដោយ​កន្ទុយ​សត្វ​ ​បក្សី​នោះ​នឹង​ជាប់​ ​ចូរ​អ្នកចាប់​វា​ទាំង​រស់​ ​នាំមក​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​អញ​។​
 ​[​៣​]​ ​(​សេ្តច​សេក​ពោល​ថា​)​ ​បក្សី​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ស៊ី​ផង​ ​ផឹក​ផង​ ​ហើយ​ហើរចេញ​ទៅ​ ​អាត្មាអញ​ម្នាក់ឯង​ ​ជាប់អន្ទាក់​ហើយ​ ​អាត្មាអញ​ធ្វើ​ហើយ​នូវ​អំពើលាមក​ដូ​ចមេ្តច​។​
ទំព័រទី ១ | បន្ទាប់