មិនមែន​ពួក​មិត្ត​ និ​ងអាមាត្យ​ថ្វាយ មិនមែន​ពួក​ញាតិ​ និ​ងសាលោហិត​ថ្វាយ​ មិនមែន​ពួក​សមណ​ព្រា​ហ្ម​ណ៍​ថ្វាយ មិនមែន​ពួក​ទេវតា​ថ្វាយ​ទេ​ ព្រះនាម​ថា ព្រះពុទ្ធ​នុ៎ះ របស់​ព្រះពុទ្ធ​ទាំងឡាយ​មាន​ព្រះ​ភាគ ជា​ព្រះនាម​កើត​ក្នុង​ទីបំផុត​នៃ​វិមោក្ខ​ បញ្ញត្តិ​ថា ព្រះពុទ្ធ​នេះ កើត​ព្រោះ​ការ​ត្រាស់​ដឹង​ព្រមដោយ​ការបាន​ចំពោះ​នូវ​សព្វញ្ញុតញ្ញាណ​ ទៀ​បគល់​ពោធិព្រឹក្ស​ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ព្រះពុទ្ធ។ ពាក្យ​ថា នុ៎ះ ចូល​មក​គាល់​ព្រះពុទ្ធ​ គឺ​ព្រាហ្មណ៍​ទាំង​នុ៎ះ​ ចូល​មករ​ក ចូល​មក​ជិត មក​អង្គុយ​ជិត សាកសួរ​ ដណ្ដឹងសួរ​នូវ​ព្រះពុទ្ធ ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) ព្រាហ្មណ៍​ទាំង ១៦​ នាក់​នុ៎ះ ចូល​មក​គាល់​ព្រះពុទ្ធ។
 [១១៥​] ពាក្យ​ថា ជា​ឥសី មាន​ចរណៈ​បរិបូណ៌ អធិប្បាយ​ថា ការសម្រេច​ដោយ​សីលា​ចា​រៈ​ លោក​ហៅថា​ ចរណៈ។ ការ​សង្រួម​សីល ឈ្មោះថា​ចរណៈ ការ​សង្រួម​ឥន្រ្ទិយ ឈ្មោះថា​ចរណៈ​ ភាពជា​អ្នកដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន ឈ្មោះថា​ចរណៈ ការ​ប្រកប​រឿយ​ៗ នូវ​សេចក្តី​ភ្ញាក់​រឭក​ ឈ្មោះថា​ចរណៈ ព្រះ​សទ្ធម្ម​ទាំង ៧ ឈ្មោះថា​ចរណៈ ឈាន​ទាំង ៤ ឈ្មោះថា​ចរណៈ។ ពាក្យ​ថា មាន​ចរណៈ​បរិបូណ៌​ គឺ​ មាន​ចរណៈ​គ្រប់គ្រាន់​ មាន​ចរណៈ​ដ៏​ប្រសើរ មាន​ចរណៈ​ជា​ប្រធាន​ មាន​ចរណៈ​ដ៏​ឧត្តម​ មាន​ចរណៈ​ដ៏​ថ្លៃ​ថ្លា ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មាន​ចរណៈ​បរិបូណ៌​។
ថយ | ទំព័រទី ១០៨ | បន្ទាប់