ត្រេកអរ​ក្នុង​ការ​សម្ងំ ប្រក​បរឿយៗ នូវ​ការ​ស្ងប់ចិត្ត​ក្នុង​ខាងក្នុង​ មិន​ឃ្លាតចាក​ឈាន ប្រកបដោយ​វិបស្សនា ចម្រើន​សុញ្ញាគារ​ដ្ឋាន​ ជា​អ្នកមាន​ឈាន ត្រេកអរ​ក្នុង​ឈាន ប្រក​បរឿយៗ នូវ​ភាព​នៃ​ខ្លួន​ជា​បុគ្គល​ម្នាក់ឯង​ ជា​អ្នក​ធ្ងន់​ក្នុង​ប្រយោជន៍​របស់​ខ្លួន ហេតុ​នោះ (លោក​ពោល​ថា​) មាន​ចក្ខុ​ដាក់ចុះ​ ទាំង​មិន​រពឹស​ជើង។
 [៣៤២​] ពាក្យ​ថា អ្នក​គ្រប់​គ្រង​ឥន្ទ្រិ​យ អធិប្បាយ​ថា ព្រះ​បច្ចេក​សម្ពុទ្ធ​នោះ ឃើញ​រូប​ដោយ​ភ្នែក មិន​កាន់​យក​និមិត្ត​ មិន​កាន់​យក​អនុព្យ​ញ្ជ​នៈ ​ពួក​អកុសលធម៌​ដ៏​លាមក​ គឺ អភិជ្ឈា​ និ​ងទោមនស្ស គប្បី​ជាប់​តាម​បុគ្គល​មិន​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​នោះ​ ព្រោះ​ហេតុ​មិន​សង្រួម​នូវ​ចក្ខុន្រ្ទិយ​ណា​ លោក​ប្រតិបត្តិ​ដើម្បី​សង្រួម​ចក្ខុន្រ្ទិយ​នោះ រក្សា​ចក្ខុន្រ្ទិយ ដល់​នូវ​ការ​សង្រួម​ក្នុង​ចក្ខុន្រ្ទិយ​ ឮសំឡេង​ដោយ​ត្រចៀក ធុំក្លិន​ដោយ​ច្រមុះ ទទួល​រស​ដោយ​អណ្តាត​ ពាល់ត្រូវ​ផោដ្ឋព្វៈ​ដោយ​កាយ ដឹង​ធម្មារម្មណ៍​ដោយចិត្ត
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៤ | បន្ទាប់