ធើ្វ​កហាប​ណិក​កម្ម​(១) ខ្លះ​ ធ្វើ​ខា​រាប​តច្ឆិ​កកម្ម​(២) ខ្លះ ធ្វើ​បលិ​ឃបរិវត្តិ​កកម្ម​(៣) ខ្លះ ធ្វើ​បលា​លបី​ឋកកម្ម​(៤) ខ្លះ ស្រោច​ដោយ​ប្រេង​ដែល​ក្តៅ​ខ្លះ ឲ្យ​ឆ្កែខាំ​ខ្លះ ឲ្យ​ដេកផ្ងារ​លើ​ឈើ​អណ្តោត​ទាំង​រស់​ខ្លះ​ កាត់​ក្បាល​ដោយ​ដាវ​ខ្លះ។ សត្វ​ទាំងឡាយ​លំបាក ឈឺចាប់ ក្តៅក្រហាយ ចង្អៀត​ចង្អល់​ព្រោះ​រូប​ជាហេតុ​ ព្រោះ​រូប​ជា​បច្ច័យ ព្រោះ​រូប​ជា​ដំណើរ ដោយ​ប្រការ​យ៉ាងនេះ។ ឃើញ ចួប ពិចារណា​ ត្រិះរិះ សំដែង ធ្វើឲ្យ​ប្រាកដ​នូវ​សត្វ​ទាំងឡាយ កំពុង​លំបាក ក្តៅក្រហាយ​យ៉ាងនេះ​ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ឃើញ​សត្វ​ទាំងឡាយ​កំពុង​លំបាក​ព្រោះ​រូប។ ពាក្យ​ថា ម្នា​លបិង្គិយៈ ក្នុង​បទ​ថា​ ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នា​លបិង្គិយៈ​ គឺ​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ហៅ​ព្រាហ្មណ៍​នោះ​ចំ​ឈ្មោះ។ ពាក្យ​ថា​ ព្រះមានព្រះភាគ​នុ៎ះ​ ជា​ពាក្យ​ពោល​ដោយ​គោរព។បេ។ បញ្ញត្តិ​ថា​ ព្រះមានព្រះភាគ​នេះ​ ហេតុ​នោះ (មាន​ពាក្យ​ថា​) ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​ថា ម្នា​លបិង្គិយៈ។
(១). អារ​សាច់​ប៉ុន​ៗកហាបណៈ។ (២). យក​អាវុធ​ប្រហារ​សរីរៈ ហើយ​យក​ទឹកក្រុត​លាប កិន​យក​ស្បែក​ សាច់ សរសៃ​ចេញ ឲ្យ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង។ (៣). ឲ្យ​ដេកផ្អៀង​ ហើយ​ដោត​ដែក​ស្រួច​ត្រង់​រន្ធត្រចៀក កប់​ទៅ​នឹង​ផែនដី ហើយ​ចាប់ជើង​បង្វិល។ (៤). ដំ​ឆ្អឹង​ឲ្យ​ខ្ទេច​ទក់ តែ​មិន​ឲ្យ​ដាច់​ស្បែក​ក្រៅ​ ហើយ​មូរ​សាច់​ជាដុំ​រុំ​នឹង​សក់។ តិ​ស្ស​មេ​ត្តេ​យ្យ​សុត្ត​និទ្ទេស​វណ្ណនា។
ថយ | ទំព័រទី ៩០ | បន្ទាប់