[៤៨​] ការ​ប្រកាន់​ស្អិត​នៃ​អន្ត​គ្គា​ហិ​កទិដ្ឋិ​ថា លោក​មិន​មាន​ទីបំផុត ដោយ​អាការ ៥ តើ​ដូចម្ដេច។ បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ មាន​នីល​កសិណ​បរិកម្ម​ហើយ តែង​ផ្សាយ​ទៅកាន់​ឱកាស​ដ៏​ធំ​ទូលាយ​ បុគ្គល​នោះ មាន​សេចក្ដី​ត្រិះរិះ​យ៉ាងនេះ​ថា លោក​នេះ​មិន​មាន​ទីបំផុត មិន​មាន​ទីបំផុត​ដោយ​ជុំវិញ​ បុគ្គល​នោះ ឈ្មោះថា​អ្នកមាន​សេចក្ដីសម្គាល់​ថា មិន​មាន​ទីបំផុត ទិដ្ឋិ គឺ​ការ​ប្រកាន់​ស្អិត​ និង​ការ​ស្ទាបអង្អែល​ថា ធម្មជាត​ណា​ផ្សាយ​ទៅ ធម្មជាត​នោះ ឈ្មោះថា​វត្ថុ​ផង ឈ្មោះថា​លោក​ផង​ វត្ថុ និង​លោក ផ្សាយ​ទៅ​ដោយ​សភាវៈ​ណា សភាវៈ​នោះ ឈ្មោះថា​ខ្លួន​ផង ឈ្មោះថា​លោក​ផង បុគ្គល​ប្រកាន់​ទីបំផុត​នោះ​ ដោយ​ទិដ្ឋិ​នោះ ព្រោះហេតុនោះ ឈ្មោះថា អន្ត​គ្គា​ហិ​កទិដ្ឋិ ទិដ្ឋិ​មិនមែន​វត្ថុ​ វត្ថុ​មិនមែន​ទិដ្ឋិ ទិដ្ឋិ​ដោយឡែក វត្ថុ​ដោយឡែក ទិដ្ឋិ​ណា និង​វត្ថុ​ណា នេះ​ឈ្មោះថា អន្ត​គ្គា​ហិ​កទិដ្ឋិ​ ថា លោក​មិន​មាន​ទីបំផុត ជា​ទិដ្ឋិ​ទី ១ អន្ត​គ្គា​ហិ​កទិដ្ឋិ ជា​មិច្ឆាទិដ្ឋិ។បេ។ នេះ​សំយោជនៈ​មិនមែន​ទិដ្ឋិ។ បុគ្គល​ខ្លះ​ក្នុង​លោក​នេះ មាន​បីត​កសិណ​បរិកម្ម​ហើយ​ តែង​ផ្សាយ​ទៅកាន់​ឱកាស​ដ៏​ធំ​ទូលាយ មាន​លោហិត​កសិណ​បរិកម្ម​ហើយ តែង​ផ្សាយ​ទៅ មាន​ឱទា​តកសិណ​បរិកម្ម​ហើយ​ តែង​ផ្សាយ​ទៅ មានឱកាស​កសិណ​បរិកម្ម​ហើយ តែង​ផ្សាយ​ទៅ
ថយ | ទំព័រទី ៥៨ | បន្ទាប់