ត្រង់​ពាក្យ​ថា មនុស្ស​ច្រើន​នាក់ ធ្វើឲ្យ​ទៅជា​ម្នាក់​វិញ គឺ​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ដោយ​ប្រក្រតី តែ​នឹកចង់​ឲ្យ​ទៅជា​ម្នាក់​វិញ លុះ​នឹកចង់​ហើយក៏​អធិដ្ឋាន​ដោយ​ញាណ​ថា សូមឲ្យ​អាត្មាអញ​មាន​រូប​តែមួយ​វិញ ក៏បាន​រូប​តែមួយ ដូច​ព្រះ​ចុល្ល​បន្ថ​កមាន​អាយុ សូម្បី​មាន​រូប​ច្រើន ក៏​រួម​មក​តែ​រូប​មួយ​វិញ ឯភិក្ខុ​ដែល​មាន​ឫទ្ធិ ដល់​នូវ​ការ​ស្ទាត់ជំនាញ​ក្នុងចិត្ត​នោះ សូម្បី​មាន​រូប​ច្រើន ក៏​រួម​មក​តែ​រូប​មួយ​វិញ​បាន យ៉ាងនោះ​ឯង។
 ពាក្យ​ថា ទីវាល បាន​ដល់ទី​ដែល​វត្ថុ​អ្វីមួយ​មិន​រាំង មិន​បិទបាំង​ជាទី​វាល។
 ពាក្យ​ថា ទី​ខាងក្រៅ បាន​ដល់ទី​ដែល​មាន​វត្ថុ​អ្វីមួយ រាំង​បាំងបិទ គ្រប។
 ពាក្យ​ថា ដើរ (ទំ​លុះ) ទៅកាន់​ទី​ក្រៅ​ជញ្ជាំង ទី​ក្រៅ​កំពែង ទី​ក្រៅ​ភ្នំ មិន​ទើសទាក់ ដូច​គេ​ដើរ​ក្នុង​អាកាស គឺ​ភិក្ខុ​អ្នក​បាន​នូវ​សមាបត្តិ មាន​អាកាសកសិណ​ជា​អារម្មណ៍ ដោយ​ប្រក្រតី តែង​នឹកចង់​ទៅកាន់​ទី​ខាងក្រៅ​ជញ្ជាំង ទី​ខាងក្រៅ​កំពែង ទី​ខាងក្រៅ​ភ្នំ លុះ​នឹង​ចង់​ហើយ ក៏​អធិដ្ឋាន​ដោយ​ញាណ​ថា សូមឲ្យ​ប្រទេស​នុ៎ះ ទៅជា​អាកាស ទីនោះ​ក៏បាន​ទៅជា​អាកាស ភិក្ខុ​នោះ ក៏​ដើរ
ថយ | ទំព័រទី ២៧០ | បន្ទាប់