កាល​លះបង់ រមែង​លះបង់​នូវ​ការ​ប្រកាន់ បុគ្គល​ពិចារណា​ឃើញ​ចិត្ត​ដោយ​អាការ​ទាំង ៧ នេះ ចិត្ត ឈ្មោះថា​ឧបដ្ឋាន មិន​ឈ្មោះថា​សតិ​ទេ ឯស​តិ ឈ្មោះថា​ឧបដ្ឋាន​ផង ឈ្មោះថា​សតិ​ផង បុគ្គល​ពិចារណា​ឃើញ​ចិត្ត​នោះ ដោយ​សតិ​នោះ ដោយ​ញាណ​នោះ ព្រោះហេតុនោះ លោក​ពោល​ថា ចិ​ត្តេ​ចិ​ត្តា​នុបស្ស​នា​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ភាវនា ដោយ​ប្រការ​ដូច្នេះ។
 ពាក្យ​ថា ភាវនា បាន​ដល់​ភាវនា ៤។បេ។ ភាវនា ដោយ​អត្ថ​ថា​សេព​រឿយ ៗ។បេ។ បុគ្គល​ពួក​មួយ ក្នុង​លោក​នេះ ពិចារណា​ឃើញ​ចិត្ត​ប្រកបដោយ​រាគៈ ចិត្ត​ប្រាសចាក​រាគៈ ចិត្ត​ប្រកបដោយ​ទោសៈ ចិត្ត​ប្រាសចាក​ទោសៈ ចិត្ត​ប្រកបដោយ​មោហៈ ចិត្ត​ប្រាសចាក​មោហៈ ចិត្តរួញរា ចិត្តរាយមាយ ចិត្ត​ដល់​នូវ​ភាពជា​ធំ គឺ​រូបាវចរ និង​អរូបាវចរ ចិត្ត​មិនដល់​នូវ​ភាពជា​ធំ គឺជា​កាមាវចរ ចិត្ត​នៅ​មានចិត្ត​ដទៃ​ប្រសើរ​ជាង គឺ​នៅជា​កាមាវចរ ចិត្ត​មិន​មានចិត្ត​ដទៃ​ប្រសើរ​ជាង គឺជា​រូបាវចរ និង​អរូបាវចរ ចិត្ត​តាំងនៅ​មាំ គឺជា​អប្បនាសមាធិ និង​ឧបចារសមាធិ ចិត្ត​មិន​តាំងនៅ​មាំ គឺ ប្រាសចាក​សមាធិ​ទាំងពីរ ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ ចិត្ត​មិនទាន់​រួច​ស្រឡះ ចក្ខុវិញ្ញាណ សោតវិញ្ញាណ ឃានវិញ្ញាណ ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ កាយវិញ្ញាណ មនោវិញ្ញាណ ថា​មិន​ទៀង មិនមែន​ថា​ទៀង​ទេ។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ៣២៦ | បន្ទាប់