សម្មាសមាធិ ថ្លា​ដោយ​ការ​មិន​រាយមាយ មិច្ឆាសមាធិ ជា​កករ​ល្អក់ បុគ្គល​លះ ចោល​នូវ​មិច្ឆាសមាធិ ជា​កករ​ល្អក់ ហើយ​ក្រេប​ផឹក​នូវ​ធម្មជាត​ដ៏​ថ្លា ដោយ​ការ​មិន​រាយមាយ របស់​សម្មាសមាធិ (ដោយ​ព្រហ្មចរិយៈ​ណា) ហេតុ​នោះ (ព្រហ្មចរិយៈ​នោះ) ឈ្មោះថា​ថ្លា​គួរ​ក្រេប​ផឹក។
 [៣] សេចក្តី​ថ្លា​ក៏​មាន ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក​ក៏​មាន សភាព​កករ​ល្អក់​ក៏​មាន សទ្ធិន្រ្ទិយ ថ្លា​ដោយ​ការ​ជឿ ការ​មិន​ជឿ ជា​កករ​ល្អក់ រស​នៃ​អត្ថ រស​នៃ​ធម៌ រស​នៃ​វិមុត្តិ ក្នុង​សទ្ធិន្រ្ទិយ​នោះ ឯណា នេះ​ជា​ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក វីរិយិន្រ្ទិយ ថ្លា​ដោយ​ការ​ផ្គង​ឡើង សេចក្តី​ខ្ជិល ជា​កករ​ល្អក់ រស​នៃ​អត្ថ រស​នៃ​ធម៌ រស​នៃ​វិមុត្តិ ក្នុង​វីរិយិន្រ្ទិយ​នោះ​ឯណា នេះ​ជា​ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក សតិន្រ្ទិយ ថ្លា​ដោយ​ការ​ប្រុង បមា​ទៈ ជា​កករ​ល្អក់ រស​នៃ​អត្ថ រស​នៃ​ធម៌ រស​នៃ​វិមុត្តិ ក្នុង​សតិន្រ្ទិយ​នោះ ឯណា នេះ​ជា​ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក សមាធិន្រ្ទិយ ថ្លា​ដោយ​ការ​មិន​រាយមាយ ឧទ្ធច្ចៈ ជា​កករ​ល្អក់ រស​នៃ​អត្ថ រស​នៃ​ធម៌ រស​នៃ​វិមុត្តិ ក្នុង​សមាធិន្រ្ទិយ​នោះ ឯណា នេះ​ជា​ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក បញ្ញិន្រ្ទិយ​ថ្លា​ដោយ​ការ​ឃើញ អវិជ្ជា ជា​កករ​ល្អក់ រស​នៃ​អត្ថ រស​នៃ​ធម៌ រស​នៃ​វិមុត្តិ ក្នុង​បញ្ញិន្រ្ទិយ​នោះ​ឯណា នេះ​ជា​ធម្មជាត​គួរ​ក្រេប​ផឹក
ថយ | ទំព័រទី ៨ | បន្ទាប់