បណ្តា​បញ្ញា​ទាំងនោះ បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​លំបាក​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ឆាប់ តើ​ដូចម្តេច។ កាល​បុគ្គល​ញ៉ាំង​លោកុត្តរ​សមាធិ​ឲ្យ​កើត​ដោយ​លំបាក ដោយ​កម្រ កាល​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ហេតុ គឺ​លោកុត្តរ​សមាធិ​នោះ​ដោយ​ឆាប់ បញ្ញា ការ​ដឹង​ច្បាស់។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌ ការ​ឃើញត្រូវ​ណា កើតឡើង នេះ​ហៅថា បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​លំបាក​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ឆាប់។ បណ្តា​បញ្ញា​ទាំងនោះ បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​ងាយ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​យូរ តើ​ដូចម្តេច។ កាល​បុគ្គល​ញ៉ាំង​លោកុត្តរ​សមាធិ​ឲ្យ​កើត ដោយ​មិន​លំបាក ដោយ​មិន​ក្រ កាល​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ហេតុ គឺ​លោកុត្តរ​សមាធិ​នោះ ដោយ​យឺតយូរ បញ្ញា ការ​ដឹង​ច្បាស់។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌ ការ​ឃើញត្រូវ​ណា កើតឡើង នេះ​ហៅថា បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​ងាយ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​យូរ។ បណ្តា​បញ្ញា​ទាំងនោះ បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​ងាយ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ឆាប់ តើ​ដូចម្តេច។ កាល​បុគ្គល​ញ៉ាំង​លោកុត្តរ​សមាធិ​ឲ្យ​កើត​ដោយ​មិន​លំបាក ដោយ​មិន​ក្រ កាល​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ហេតុ គឺ​លោកុត្តរ​សមាធិ​នោះ​ដោយ​ឆាប់ បញ្ញា ការ​ដឹង​ច្បាស់។បេ។ ការ​មិន​វង្វេង ការពិចារណា​ធម៌ ការ​ឃើញត្រូវ​ណា កើតឡើង នេះ​ហៅថា បញ្ញា​ដែល​ប្រតិបត្តិ​ងាយ​មានការ​ត្រាស់​ដឹង​ឆាប់។ នេះ បដិបទា ៤។
ថយ | ទំព័រទី ១០៩ | បន្ទាប់