[៧៤] បណ្តា​ញាណ​ទាំងនោះ ព្រះ​តថាគត មានការ​ជ្រាប​ច្បាស់​តាមពិត នូវ​វិបាក​របស់​កម្ម​សមាទាន (ការ​កាន់​យក​នូវ​កម្ម​ជាកុសល និង​អកុសល) ជា​អតីត អនាគត និង​បច្ចុប្បន្ន តាម​បច្ច័យ តាម​ហេតុ តើ​ដូចម្តេច។ ព្រះ​តថាគត​ក្នុង​លោក​នេះ ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​ថា កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ មាន​គតិ​សម្បត្តិ​រារាំង មិន​ឲ្យផល​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ មាន​ឧបធិ​សម្បត្តិ​រារាំង មិន​ឲ្យផល​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ មានកាល​សម្បត្តិ​រារាំង មិន​ឲ្យផល​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ មាន​បយោគ​សម្បត្តិ​រារាំង មិន​ឲ្យផល​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ​ឲ្យផល ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​គតិ​វិបត្តិ​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ​ឲ្យផល ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ឧបធិ​វិបត្តិ​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ​ឲ្យផល ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​កាលវិបត្តិ​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​លាមក​ពួក​ខ្លះ ឲ្យផល ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​បយោគវិបត្តិ​ក៏​មាន កម្ម​សមាទាន​ដ៏​ល្អ​ពួក​ខ្លះ មាន​គតិ​វិបត្តិ​រារាំង មិន​ឲ្យផល​ក៏​មាន
ថយ | ទំព័រទី ១២៦ | បន្ទាប់