ញាណ​វិភង្គ


 [២៩] ញាណ​វត្ថុ មាន​ប្រការ ១ គឺ​វិញ្ញាណ ៥ មិនមែន​ហេតុ មិន​មានហេតុ ប្រាសចាក​ហេតុ ប្រកបដោយ​បច្ច័យ ត្រូវ​បច្ច័យ​ប្រជុំ​តាក់តែង មិន​មាន​រូប ជា​លោ​កិយៈ ប្រកបដោយ​អាសវៈ ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​សញ្ញោជនៈ ដែល​គន្ថៈ​គប្បី​ដោត​ក្រង ដែល​ឱឃៈ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង ដែល​យោ​គៈ​គប្បី​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​នី​វរ​ណៈ ដែល​បរា​មា​សៈ​ស្ទាបអង្អែល ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង ជា​អព្យាក្រឹត ប្រកបដោយ​អារម្មណ៍ មិនមែន​ចេតសិក ជា​វិបាក មានកម្ម​ប្រកបដោយ​កិលេស មាន​តណ្ហា​ជាដើម​កាន់​យក​ហើយ ទាំង​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​ឧបាទាន មិន​សៅហ្មង តែ​គួរ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​សៅហ្មង មិន​ប្រកបដោយ​វិតក្កៈ តែ​ប្រកបដោយ​វិចារៈ មិនមែន​មិន​មាន​វិតក្កៈ មានត្រឹមតែ​វិចារៈ មិន​មាន​វិតក្កៈ ទាំង​មិន​មាន​វិចារៈ មិនកើត​ព្រមដោយ​បីតិ មិន​គួរ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ ទាំង​មិន​គួរ​លះ​ដោយ​ភាវនា មានហេតុ​មិន​គួរ​លះ​ដោយ​ទស្សនៈ ទាំង​មិន​គួរ​លះ​ដោយ​ភាវនា មិនដល់​នូវ​ការ​សន្សំ (កិលេស​វដ្ដៈ) ទាំង​មិនដល់​នូវ​ការ​មិន​សន្សំ មិនមែន​ជា​របស់​សេក្ខបុគ្គល ទាំង​មិនមែន​ជា​របស់​អសេក្ខ​បុគ្គល មាន​សភាព​តូចឆ្មារ ជា​កាមាវចរ មិនមែន​ជា​រូបាវចរ មិនមែន​ជា​អរូបាវចរ
ថយ | ទំព័រទី ៥៦ | បន្ទាប់