កាលពោលថាមិនមែនផល ក៏មិនមែនផលមែន កាលពោលថានិព្វាន ក៏ជានិព្វានមែន កាលពោលថាមិនមែននិព្វាន ក៏មិនមែននិព្វានមែន កាលពោលថាសង្ខតធម៌ ក៏ជាសង្ខតធម៌មែន កាលពោលថាអសង្ខតធម៌ ក៏ជាអសង្ខតធម៌មែន កាលពោលថារូប ក៏ជារូបមែន កាលពោលថាមិនមែនរូប ក៏មិនមែនរូបមែន កាលពោលថាវេទនា ក៏ជាវេទនាមែន កាលពោលថាមិនមែនវេទនា ក៏មិនមែនវេទនាមែន កាលពោលថាសញ្ញា ក៏ជាសញ្ញាមែន កាលពោលថាមិនមែនសញ្ញា ក៏មិនមែនសញ្ញាមែន កាលពោលថាពួកសង្ខារ ក៏ជាពួកសង្ខារមែន កាលពោលថាមិនមែនពួកសង្ខារ ក៏មិនមែនពួកសង្ខារមែន កាលពោលថាវិញ្ញាណ ក៏ជាវិញ្ញាណមែន កាលពោលថាមិនមែនវិញ្ញាណ ក៏មិនមែនវិញ្ញាណមែនឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។
[២៤៦] និរោធ មានពីរឬ។ អើ។ ទុក្ខនិរោធ មានពីរឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ ទុក្ខនិរោធមានពីរឬ។ អើ។ និរោធសច្ចមានពីរឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ និរោធសច្ចមានពីរឬ។
ចប់ វោហារកថា។
និរោធកថា
[២៤៦] និរោធ មានពីរឬ។ អើ។ ទុក្ខនិរោធ មានពីរឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ ទុក្ខនិរោធមានពីរឬ។ អើ។ និរោធសច្ចមានពីរឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ និរោធសច្ចមានពីរឬ។