[៥៦៧] ធម៌​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ​ផង ធម៌​ដែល​មាន​ប្រមាណ​មិនបាន​ផង … ព្រោះ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប អាស្រ័យ​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​មាន​ប្រមាណ​មិនបាន​ផង នូវ​មហាភូត​ទាំងឡាយ​ផង។
 [៥៦៨] ធម៌​ដែល​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ​ផង ធម៌​ដែល​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ​ផង … ព្រោះ​អធិបតិ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​ចិត្តសមុដ្ឋាន​រូប អាស្រ័យ​ខន្ធ​ទាំងឡាយ ដែល​ដល់​នូវ​សភាព​ធំ​ផង នូវ​មហាភូត​ទាំងឡាយ​ផង។
 [៥៦៩] ធម៌​ដែល​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ អាស្រ័យ​ធម៌ ដែល​មាន​សភាព​តូចឆ្មារ ទើប​កើតឡើង ព្រោះ​អនន្តរ​ប្ប​ច្ច័​យ សម​នន្ត​រប្ប​ច្ច័​យ និង​សហជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បណ្ឌិត គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​មហាភូត​ទាំងអស់។ ព្រោះ​អញ្ញមញ្ញ​ប្ប​ច្ច័​យ និស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ ឧបនិស្សយ​ប្ប​ច្ច័​យ និង​បុរេ​ជាត​ប្ប​ច្ច័​យ បណ្ឌិត​គប្បី​ធ្វើ​បញ្ហា​ទាំង៣។ ព្រោះ​អា​សេវន​ប្ប​ច្ច័​យ បណ្ឌិត​គប្បី​ធ្វើ​បញ្ហា​ទាំង៣។ ព្រោះ​កម្ម​ប្ប​ច្ច័​យ និង​វិបាក​ប្ប​ច្ច័​យ បណ្ឌិត (គប្បី​ធ្វើ)បញ្ហា​ទាំង១៣។ ព្រោះ​អាហារ​ប្ប​ច្ច័​យ ឥន្ទ្រិយ​ប្ប​ច្ច័​យ ឈាន​ប្ប​ច្ច័​យ មគ្គ​ប្ប​ច្ច័​យ សម្បយុត្ត​ប្ប​ច្ច័​យ វិប្បយុត្ត​ប្ប​ច្ច័​យ អត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ នត្ថិ​ប្ប​ច្ច័​យ វិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ និង​អវិ​គត​ប្ប​ច្ច័​យ។
ថយ | ទំព័រទី ២៤៧ | បន្ទាប់