បិដក ភាគ ០១ - ទំព័រទី ១

 [​១​]​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​មានជោគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្បែរ​ដើម​ស្តៅ​ ​ជា​លំ​នៅ​របស់​ន​ឡេ​រុ​យក្ស​ ​ជិត​ស្រុក​វេរ​ញ្ជា​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុសង្ឃ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ចំនួន៥០០រូប​ ​។​ ​វេរ​ញ្ជ​ព្រាហ្មណ៍^{​(​១​)}​ ​បានឮ​ច្បាស់​ ​(​នូវ​ដំណឹង​នោះ​ហើយ​ ​ទើប​ប្រកាស​សេចក្តី​ថា​)​ ​ម្នាល​គ្នាយើង​ ​បានឮ​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​ជា​សក្យ​បុត្រ​ចេញ​ចាក​សក្យត្រកូល​ ​ទៅ​ទ្រង់ព្រះ​ផ្នួស​ ​ឥឡូវ​មក​គង់នៅ​ក្បែរ​ដើម​ស្តៅ​ ​ជា​លំ​នៅ​របស់​ន​ឡេ​រុ​យក្ស​ ​ជិត​ស្រុក​វេរ​ញ្ជា​ ​ជាមួយនឹង​ភិក្ខុសង្ឃ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ចំនួន៥០០រូប​។​ ​កិត្តិសព្ទ​ដ៏​ពីរោះ​របស់​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​នោះ​ ​ឮខ្ចរខ្ចាយ​ ​សុះសាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​អង្គ​នោះ​ ​ទ្រង់ព្រះ​នាម​ថា​ ​អរហំ​ ​ព្រោះ​ព្រះអង្គ​ឆ្ងាយ​ចាក​សេចក្តី​សៅហ្មង​គ្រប់យ៉ាង​ ​ថា​ ​សម្មា​សម្ពុទ្ធោ​ ​ព្រោះ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​ញេយ្យធម៌​ទាំងពួង​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ ​ថា​ ​វិជ្ជា​ចរ​ណ​សម្បន្នោ​ ​

---

ទំព័រទី ១ | បន្ទាប់