បិដក ភាគ ១០ - ទំព័រទី ៧៤

ការ​ចរ​ចា​រឿយ​ៗ​ ​ការ​និ​យាយ​រឿយ​ៗ​ ​ការ​ពោល​បង្កាច់​ ​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​ការ​បន្ថែ​មក​ម្លំាង​ឲ្យ​ណា​ ​ក្នុង​អធិករណ៍​នោះ​ ​ការ​ចោទ​ ​ជាដើម​នេះ​ ​តថាគត​ ​ហៅថា​ ​អនុ​វា​ទា​ធិ​ករណ៍​ ​ជា​អព្យាកតៈ​។​
​ [​៧៤​]​ ​(​សំដែង​អំពី​)​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជាអកុសល​ ​ជា​អព្យាកតៈ​។​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជាអកុសល​ក៏​មាន​ ​ជា​អព្យាកតៈ​ក៏​មាន​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជាកុសល​ ​គ្មាន​ទេ​។​ ​
​ [​៧៥​]​ ​បណ្តា​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ទាំង២នោះ​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជាអកុសល​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ភិក្ខុ​ ​កាលបើ​ដឹង​ ​ស្គាល់​ហើយ​ ​ក្លែង​ព្យាយាម​កន្លង​ ​នូវ​អាបត្តិ​ណា​ ​អាបត្តិ​នេះ​ ​តថាគត​ ​ហៅថា​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជាអកុសល​។​ ​បណ្តា​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ទាំង២នោះ​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជា​អព្យាកតៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ភិក្ខុ​ ​កាល​មិនដឹង​ ​មិន​ស្គាល់​ហើយ​ ​មិន​ក្លែង​ ​មិន​ព្យាយាម​កន្លង​ ​នូវ​អាបត្តិ​ណា​ ​អាបត្តិ​នេះ​ ​តថាគត​ ​ហៅថា​ ​អាប​ត្តា​ធិ​ករណ៍​ ​ជា​អព្យាកតៈ^{​(​១​)}​ ​។​

---

ថយ | ទំព័រទី ៧៤ | បន្ទាប់