អាសវទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[៣២៩] អាសវធម៌ អាស្រ័យនូវអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺទិដ្ឋាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ អាស្រ័យនូវកាមាសវៈ កាមាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ អាស្រ័យនូវទិដ្ឋាសវៈ កាមាសវៈ ទិដ្ឋាសវៈ អាស្រ័យនូវអវិជ្ជាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ អាស្រ័យនូវភវាសវៈ អវិជ្ជាសវៈ អាស្រ័យនូវទិដ្ឋាសវៈ បណ្ឌិតគប្បីចងចក្កៈ ម្តងមួយៗផងចុះ។ នោអាសវធម៌ (ធម៌ដែលមិនមានអាសវៈ) អាស្រ័យនូវអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺពួកអាសវសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវអាសវៈ។ អាសវធម៌ក្តី នោអាសវធម៌ក្តី អាស្រ័យនូវអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺទិដ្ឋាសវៈក្តី អវិជ្ជាសវៈក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវកាមាសវៈ។ បណ្ឌិត គប្បីចងជាចក្កៈចុះ។ នោអាសវធម៌ អាស្រ័យនូវនោអាសវធម៌ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺខន្ធ៣ក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវនោអាសវក្ខន្ធ១ នូវខន្ធ២… វត្ថុ អាស្រ័យនូវពួកខន្ធ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ ពួកខន្ធអាស្រ័យនូវវត្ថុ មហាភូត១…