ហើយ​ពិចារណា​នូវ​អំពើនោះ ក៏​តេ្រ​កអរ រីករាយ រាគៈ ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ កើតឡើង ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អំពើនោះ ឧទ្ធច្ចៈ​… ទោមនស្ស ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ កើតឡើង ដែល​សន្សំ​ហើយ ក្នុង​កាលមុន​…។ ចេញ​អំពី​ឈាន។បេ។ ពួក​ព្រះ​អរិយៈ ចេញ​អំពី​មគ្គ ហើយ​ពិចារណា​នូវ​មគ្គ។បេ។ ជា​បច្ច័យ​នៃ​អា​វជ្ជ​នៈ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ ពួក​ព្រះ​អរិយៈ ពិចារណា​នូវ​កង​កិលេស ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ ដែល​លះ​ហើយ នូវ​កង​កិលេស ដែល​សង្កត់សង្កិន​ហើយ​… ដឹង​នូវ​កង​កិលេស ដែល​សន្សំ​ហើយ ក្នុង​កាលមុន នូវ​ចក្ខុ …នូវ​ត្ថុ …នូវ​ពួក​ខន្ធ ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ​ផង នូវ​មោហៈ​ផង ថា​មិន​ទៀង …ឃើញច្បាស់ ក៏​ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ កើតឡើង ព្រោះ​ប្រារព្ធ​នូវ​អំពើនោះ ឧទ្ធច្ចៈ …ទោមនស្ស ជា​នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កៈ កើតឡើង នូវ​រូប ដោយ​ទិព្វចក្ខុ។បេ។ ជា​បច្ច័យ​នៃ​ការពិចារណា នូវ​អនាគ​តំសញ្ញាណ​ផង នៃ​មោហៈ​ផង ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ។ នទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កធម៌ ជា​បច្ច័យ នៃ​ទស្សនេ​នប​ហា​តព្វ​ហេតុ​កធម៌ ដោយ​អារម្មណ​ប្ប​ច្ច័​យ គឺ​នូវ​ទាន។បេ។ នូវ​ឈាន …
ថយ | ទំព័រទី ១៦ | បន្ទាប់