និងសហជាតាធិបតិ។ អារម្មណាធិបតិ គឺនូវទាន … នូវសីល … បុគ្គលធើ្វនូវឧបោសថកម្ម ធើ្វនូវកុសលកម្មនោះ ឲ្យជាទីគោរព ហើយពិចារណា ត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ជានទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព។បេ។ (នូវអំពើ) ដែលសន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន … អំពីឈាន … ពួកព្រះអរិយៈ ចេញអំពីមគ្គ ហើយធើ្វនូវមគ្គ ឲ្យជាទីគោរព។បេ។ ជាបច្ច័យនៃផល ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ នូវចក្ខុ … នូវវត្ថុ … ត្រេកអរ រីករាយ ព្រោះធ្វើនូវពួកខន្ធ ជានទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ ឲ្យជាទីគោរព រាគៈ ជានទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព។ ឯសហជាតាធិបតិ គឺអធិបតិ ជានទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ ជាបច្ច័យនៃពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធផង នៃពួកចិត្តសមុដ្ឋានរូបផង ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ។ នទស្សនេនបហាតព្វហេតុកធម៌ ជាបច្ច័យ នៃទស្សនេនបហាតព្វហេតុកធម៌ ដោយអធិបតិប្បច្ច័យ បានដល់ អារម្មណាធិបតិ គឺនូវទាន … នូវសីល … បុគ្គលធ្វើនូវឧបោសថកម្ម។បេ។ អំពីឈាន … នូវចក្ខុ … នូវវត្ថុ … បុគ្គលតេ្រកអរ រីករាយ ព្រោះធ្វើនូវពួកខន្ធ ជានទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ ឲ្យជាទីគោរព រាគៈ ជាទស្សនេនបហាតព្វហេតុកៈ កើតឡើង ព្រោះធ្វើនូវអំពើនោះ ឲ្យជាទីគោរព ទិដ្ឋិ…។
