[​៩៧​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​និទ៌ុក្ខ​ ​ចុះ​ភិក្ខុ​ប្រតិបត្តិ​ដូចម្តេច​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សង្រួម​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​រូបារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​ភ្នែក​ ​មាន២យ៉ាង​ ​គឺ​រូបារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​សេព​ក៏​មាន​ ​មិន​គួរ​សេព​ក៏​មាន​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​សទ្ទារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​ត្រចៀក​ ​មាន២យ៉ាង​ ​គឺ​សទ្ទារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​សេព​ក៏​មាន​ ​មិន​គួរ​សេព​ក៏​មាន​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​គន្ធារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​ច្រមុះ​ ​មាន២យ៉ាង​ ​គឺ​គន្ធារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​សេព​ក៏​មាន​ ​មិន​គួរ​សេព​ក៏​មាន​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​រសារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​អណ្តាត​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​ផោដ្ឋព្វារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយ​កាយ​។​បេ​។​ ​បពិត្រ​ទេ​វាន​មិន្ទ​ ​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដោយចិត្ត​ ​មាន២យ៉ាង​ ​គឺ​ធម្មារម្មណ៍​ ​ដែល​គួរ​សេព​ក៏​មាន​ ​មិន​គួរ​សេព​ក៏​មាន​។​ ​កាល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​សក្កទេវរាជ​ ​ជាធំ​ជាង​ពួក​ទេវតា​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ធម៌​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ដោយសង្ខេប​នេះ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​អាច​ដឹងសេចក្តី​ច្បាស់​ ​ដោយ​ពិសារ​យ៉ាងនេះ​បាន​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២២៧ | បន្ទាប់