[​១២១​]​ ​សរីរៈ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង​ ​មិន​មានសាច់​ ​និង​ឈាម​ ​មានតែ​សរសៃ​ជា​គ្រឿង​ចង​។​បេ​។​
​ [​១២២​]​ ​សរីរៈ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង​ទទេ​ ​មិន​មាន​សរសៃ​ចង​រួបរឹត​ ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​រាត់រាយ​ទៅ​ក្នុង​ទិសតូច​ ​និង​ទិសធំ​ ​គឺ​ឆ្អឹងដៃ​ ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងជើង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងស្មង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងភ្លៅ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹង​ចង្កេះ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងខ្នង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងទ្រនុងខ្នង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងជំនីរ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងទ្រូង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹង​ស្មា​ទៅ​ ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងកំភួនដៃ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹង​ក​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹង​ចង្កា​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ធ្មេញ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​រលា​ក្បាល​ទៅ​ដោយឡែក​ ​(​ដូចម្តេច​មិញ​)​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ក៏​បង្អោន​សរីរៈ​ស្លាប់​នោះ​)​ ​មក​ប្រៀបផ្ទឹម​នឹង​កាយ​នេះឯង​ថា​ ​សូម្បី​កាយ​នេះ​សោត​ ​ក៏​គង់​នឹង​មាន​សភាវៈ​ដូច្នោះ​
ថយ | ទំព័រទី ២៥៨ | បន្ទាប់