បពិត្រ​ព្រះ​កស្សប​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ខ្ញុំ​នឹង​លះបង់​ទិដ្ឋិ​អាក្រក់​នេះ​ចេញ​ហើយ​ ​មុខ​ជា​អ្នកផង​ ​នឹង​ស្តី​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ថា​ ​ព្រះបាទ​បា​យា​សិរា​ជញ្ញៈ​ ​ហៅ​ពេញជា​មនុស្ស​ខ្លៅ​ ​មិន​វាងវៃ​ ​ប្រកាន់​តែ​សេចក្តី​ខុស​ ​ដូច្នេះ​ ​ខ្ញុំ​មុខ​ជា​នឹង​ត្រឡប់​ប្រកាន់ទិដ្ឋិ​នោះ​វិញ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ក្រោធ​ខ្លះ​ ​ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​ប្រកាន់ទិដ្ឋិ​នោះ​វិញ​ ​ដោយ​ការ​លុបគុណ​ខ្លះ​ ​ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​ប្រកាន់ទិដ្ឋិ​នោះ​វិញ​ ​ដោយ​ការ​ប្រឡង​វាសនា​ខ្លះ​។​
 [​១៥៧​]​ ​ថ្វាយព្រះពរ​រា​ជញ្ញៈ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​អាត្មាភាព​ ​នឹង​ធ្វើ​ឧបមា​ ​ថ្វាយ​មហា​បពិត្រ​ ​ពួក​វិញ្ញូ​បុរស​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​រមែង​យល់​សេចក្តី​នៃ​ភាសិត​ ​ដោយ​ពាក្យឧបមា​បាន​។​ ​បពិត្រ​រា​ជញ្ញៈ​ ​កាលពី​ព្រេងនាយ​មក​ ​មាន​ឈ្មួញ​រទេះ​ច្រើន​ ​នាំ​រទេះ​ប្រមាណ១ពាន់​ ​បរ​ចេញពី​ជនបទ​ខាងកើត​ ​ទៅកាន់​ជនបទ​ខាងលិច​។​ ​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​នោះ​ ​ទៅ​ក្នុង​ទី​ណាៗ​ ​ស្មៅ​ ​ឧស​ ​ទឹក​ ​និង​ស្លឹកឈើ​ខៀវខ្ចី​ ​ក្នុង​ទី​នោះ​ៗ​ ​ក៏​ឆាប់​អស់​ទៅ​។​ ​ក្នុង​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​នោះ​ឯង​ ​មាន​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​ពីរ​នាក់​ ​ម្នាក់​មាន​រទេះ៥០០​ ​ម្នាក់ទៀត​មាន​រទេះ៥០០​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​នេះឯង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៣ | បន្ទាប់